Foto’s: archief
Aan het begin van de 4e ronde van de interne competitie leefden er een hoop vragen onder het publiek. Was Boss nog steeds in bloedvorm? Zou Duister verder duikelen? Zou Schram eindelijk eens wat stijgen? Kreeg Rogier zijn revanche? En hadden Kruiswijk en Willemsen in hun vakantie misschien nieuwtjes bedacht? We gaan het allemaal lezen.
Pech
Rogier Burger is wat ongelukkig aan het seizoen begonnen. Een openingsfout en een gewonnen staande stelling op verlies zien uitdraaien waren naast 1 winstpartij zijn deel.
Tegen Henk Willemsen die met de witte stukken speelde was de tijd gekomen om daar eens verandering in aan te brengen. De partij ontwikkelde zich vlot en de stukken vlogen van het bord.
Er ontstond een eindspel met voor beiden nog een toren en wat pionnetjes. Willemsen had een vrijpion die wel te stoppen leek en het gevaar leek dan ook meer te komen van de pionnen van Burger waarvan er 2 ook nog eens hand in hand konden optrekken.
Totdat het schaakblindheidspook toesloeg: Burger liet een pionvork toe op koning en toren. En in 1 klap was de partij over. En zo kreeg Burger zijn 3e verliespartij te verwerken, iets wat ook makkelijk 3 winstpartijen had kunnen zijn.
Vleugelgevecht
Conrad Keijzer speelde met wit tegen Walter Schram. Conrad had vorige week succes geboekt met oprukkende koningsvleugelpionnen en dat was hem goed bevallen. Ook nu kwam er al snel h4 en g4 op het bord. Schram werd daar echer niet zo onrustig van en begon op de damevleugel aan een opmars. Hij miste echter meerdere malen de winnende voorzetting en Keijzer kon in de wedstrijd blijven. Toen hij echter zijn koning naar een kwetsbaar veld stuurde werd de druk behoorlijk opgevoerd en stortte de witte stelling in elkaar.
Pech 2
Christian Krijnen valt dit seizoen tot nu toe hetzelfde lot ten deel als Rogier. Een momentje van onoplettendheid en winst werd verlies. André van der Braak was deze avond met de witte stukken zijn tegenstander. De Siciliaanse Draak kwam op het bord en die is altijd goed voor spannende partijen. En dat werd het nu ook. De heren gingen in een ongeveer gelijke stelling het middenspel in maar toen speelde Krijnen zijn b-pion wat al te voortvarend op. Van der Braak profiteerde hier in eerste instantie wel van maar liet Krijnen toch weer terugkomen in de race. Die zette vervolgens een versnelling in en het eindspel met een pion meer en veel actievere torens leek gewonnen voor zwart.
Maar nadat het 1e setje torens was afgeruild ging Krijnen iets te druk aan de slag met het oprapen van pionnetjes op de koningsvleugel, overziende dat de a-pion van Van der Braak stiekem naar de overkant aan het sluipen was. Die was nog wel te stoppen geweest, met remise als gevolg. Maar het werd nog erger, Krijnen liet toe dat Van der Braak zijn toren kon offeren maar daar wel een frisse dame voor terugkreeg. En gaf meteen, misschien nog iets te vroeg, op.
The Boss
Koploper Rob Boss speelde met wit tegen Erik van Lier het Damegambiet. En dan weet je tegen Van Lier wat er gebeurt: het Albin Tegengambiet komt op het bord. Zwart geeft een pion in ruil voor actief spel. Maar dat laatste kwam niet helemaal uit de verf. Boss kon paard en toren behendig de zwarte stelling in sturen en ook zijn andere stukken kwamen steeds actiever te staan. Maar toen verslapte Boss’ aandacht en zwart kon tegenspel ontwikkelen. Van Lier kon terugkomen tot een remise-stelling maar toen liet diens aandacht het even afweten. Hij gaf plompverloren een paard weg en nadat de rest van de stukken was afgeruild voelde het paard van Boss zich als een kind in een snoepwinkel. En zo verstevigde Boss zijn koppositie.
CK
De afkorting CK staat bij de meeste mensen voor een kledingmerk. Maar niet bij de heren Duister en Kruiswijk. Zij spelen erg graag de Caro-Kann en het was dan ook geen enkele verrassing dat deze opening op het bord kwam. Aan Kruiswijk de schone taak om deze opening met de witte stukken te weerleggen. De ruilvariant kwam op het bord en het publiek dommelde even weg. Maar op zet 13 was alle theorie alleen nog in de achteruitkijkspiegel te vinden en kon er geschaakt gaan worden.
En dat werd er! Op een zeker moment sloeg Duister een pion met zijn paard en dat paard kon enkel met vervelende gevolgen voor wit geslagen worden. Kruiswijk zag hier dan ook vanaf maar Duister kwam hierdoor niet alleen een pion voor te staan maar verhoogde de druk op de witte stelling ook aanzienlijk. Kruiswijk speelde vanaf dat moment eigenlijk een verloren partij maar verdedigde zich nog met hand en tand. Ed ‘the pitbull’ Duister liet echter niet meer los en voerde de partij bekwaam naar de winst en nam zo de 2e plek in de competitie weer in.
En zo kwam er een einde aan een bewogen en tevens remiseloze avond.
Willemsen – Burger 1-0
Keijzer – Schram 0-1
Van der Braak – Krijnen 1-0
Boss – van Lier 1-0
Kruiswijk – Duister 0-1
Stand aan kop
1. Boss 192,5
2. Duister 138,0
3. Lambrechts, M 128,0
4. Kok 124,7
5. Spijkerman 122,1
Weer een heerlijk verslag, Walter. En wel erg snel dit keer!
Rob heeft zelfs al een behoorlijke voorsprong op de rest!
Prachtverslag Walter! Eén opmerking: Wees een beetje voorzichtig met het uitgebreid vermelden van de opening van spelers die ook extern spelen. Feind hört mit! 🙂
Errug leuk/grappig geschreven. Plezierig lezen.
Heel leuk en uitgebreid geschreven Walter! Merk op dat CK ook nog ,naast Caro-Kann en Calvin Klein, kan staan voor Christian Krijnen!! 🙂
Ook ik vind het een informatief en goed geschreven verslag Walter, bedankt, ga zo door!