Veel tegenslag voor Baarnse schakers!

Maandagavond 5 december, het eerste probleem ontstaat. Tijdens de sinterklaasavondviering bij Pascal Losekoot thuis kondigt Waldemar Moes aan dat hij de volgende dag niet mee kan naar Buren. Een vervanger moet dus gezocht worden. Pascal kijkt even de zaal rond en ziet alleen maar ontkennende blikken. Na wat heen en weer getelefoneer waar ook niks uit komt besluit de in de zaal aanwezige Marco Meijer zich maar op te offeren. Hij zal proberen zijn werk de volgende dag snel af te maken en op tijd in Buren te zijn.
Na afloop van de viering komen de schakers voor een tweede domper te staan. Jarno Witkamp wil met zijn auto naar huis rijden maar de auto protesteert en laat de uitlaat op de grond vallen. Dat wordt weer lastig want rijafspraak was dat Witkamp in deze auto twee andere schakers mee naar Buren zou nemen. Daarom maar Monique Stam gebeld die gelukkig bereid was ons weg te brengen.

Dinsdag gingen dus nu niet 3 maar 4 schakers onderweg naar Buren, de rest was weer verdeeld over andere auto’s. Onderweg was er weer autopech. Dit keer alleen niet voor ons maar voor de gele bolide die ons bij Bilthoven ingehaald had. Bij Utrecht stond dit bakje achterstevoren op de weg en ontbraken er een aantal stukken. Een duur grapje, zo’n Donkervoort in de prak rijden!

Uiteindelijk waren we allemaal ruim op tijd in Buren gearriveerd. De Rivierenlanders vroegen zich af of we bij hen hoorden of tegenstanders waren. Zo goed kennen ze elkaar dus bij deze fusieclub. Vooraf dachten we een zware wedstrijd tegemoet te gaan. Rivierenland stond gelijk met ons en doordat Moes er niet was moesten al onze oneven borden opschuiven.

Toch hing al vrij snel in de wedstrijd een grote voorsprong in de lucht. Aan de borden 5, 7 en 8 hadden Krishnasing, Meijer en van Kampen al goede stellingen bereikt. Ook bij van Leeuwen aan bord 3 zag het er gunstig uit. Vlug en Witkamp (aan de borden 1 en 4) hadden stellingen die nog alle kanten opkonden terwijl Losekoot (2) en Overbeek (6) met zwart ietwat in de verdrukking waren gekomen.

Ashley Krishnasing was de eerste die het punt wist te scoren. Nadat de dames al vroeg afgeruild waren bleek hij de betere in het spel met de lichte stukken. Over de b-lijn werden de torens naar de zevende rij gebracht. De tegenstander kon tegen al deze dreigingen weinig anders doen dan een stuk geven. Na dit stuk geïncasseerd te hebben wist Krishnasing ook nog eens zijn vrij a-pion naar de overkant te dirigeren.

Robin van Kampen maakte het nog even spannend. Na een pion te hebben gewonnen op de damevleugel kwam zijn koningstelling onder druk te staan. De tegenstander dacht hiervan te profiteren door een kwaliteit te offeren. Het offer was ook zeer kansrijk maar met nog weinig tijd op de klok wist de witspeler de juiste voortzetting niet te vinden. Hierdoor kon van Kampen in de counter gaan en de 0-2 op het bord bregen.

Jarno Witkamp speelde tegen BSG clubgenoot Rob Disselhof. Ondanks dat ze elkaar goed kennen hadden ze nog nooit eerder een partij tegen elkaar gespeeld. In deze partij werden maar weinig zetten gespeeld, maar wel veel bedenktijd gebruikt. Rond zet 20 was de bedenktijd van beide spelers tot slechts een kwartier geslonken. Het remiseaanbod van Disselhof kon Witkamp, gezien de stand in de wedstrijd en de chaos die op het bord ontstaan was eigenlijk niet weigeren. ½-2½.

Niet veel later had de tegenstander van Marco Meijer eindelijk door dat verder spelen zinloos was. Meijer was al vroeg in de partij door middel van een penning een toren voorgekomen. De tegenstander dacht een pion te winnen maar kwam bedrogen uit. Meijer speelde dit vervolgens zonder al te veel problemen naar winst.

Met 3,5 punt op het scorebord was het afwachten wat de rest ons nog zou brengen. Teamleider Pascal Losekoot kwam triomfantelijk de analysezaal, waar ondergetekende met zijn tegenstander nog even naar de partij keek en ook nog eens probeerde iets van PSV-Fenerbahce te volgen, binnenlopen. “We hebben de wedstrijd gewonnen” , glunderde hij.
Zelf had hij voor het beslissende punt gezorgd.

Nadat Losekoot wat in de verdrukking was komen te staan besloot hij veel bedenktijd te investeren om het stellingsprobleem op te lossen. Dit lukte maar ten dele. Zijn tegenstander besloot echter dat hij tijd was geworden om Losekoot door de vlag te jagen. Dat werkt alleen niet zo goed als je steeds slechte zetten doet. Uiteindelijk kon Losekoot met een mat in 4 combinatie het punt binnenslepen.

Daarna was er minder goed nieuws voor de Baarnse schakers. Arthur Vlug had lange tijd een goede stelling maar verloor naar eigen zeggen doordat hij in tijdnood ergens een stuk liet “hangen”. Jan Overbeek wist niet onder de druk van zijn tegenstander uit te komen, hetgeen ook in een nul resulteerde.
Dik van Leeuwen bracht uiteindelijk de 3-5 op het scorebord. Ook hij leek lange tijd het betere van het spel te hebben. Uiteindelijk moest hij in remise berusten.

Al met al een goede overwinning voor het Baarnse team, dat niet direct de thuisreis kon aanvangen. Pascal Losekoot had namelijk zijn autosleutel in zijn auto laten liggen. Hetgeen betekende dat hij nu zijn auto niet open kon krijgen. Na herhaaldelijke pogingen om het slot open te krijgen, o.a. met een nummerplaat en een vleesmes, is toch maar naar de wegenwacht gebeld. Na een tijdje wachten kon dan eindelijk met de reis naar huis begonnen worden.

—Jarno Witkamp