Afgelopen zaterdag werd de tweede ronde van de KNSB jeugdcompetitie voor
viertallen gespeeld. Ondergetekende werd aangewezen als teamleider, zodat hij
niet kon meespelen bij de snelschaakkampioenschappen. In plaats daarvan mocht
hij een dag naar partijen kijken en zijn clubgenoten aanmoedigen
Historie: vorig jaar, in de promotieklasse (HMC 3 ook gepromoveerd? :S) werd deze wedstrijd gewonnen met 0-4 door Baarn. Maar ja, toen speelde ik nog mee :P.
Dit jaar leken de kansen meer in evenwicht. Zo mag ik niet meedoen en hadden
zij betere spelers, zo zat Rune Einarsen dit jaar op bord 4, in plaats van bord
één.
Om een uur of tien begonnen de wedstrijden. De teamleider had zijn manschappen flink opgepept, zodat ze dit
varkentje wel zouden wassen. De bedoeling was dat Ewoud wel even zou
winnen, pinda en mug zouden misschien één of anderhalf punt
moeten kunnen scoren en bart zou moeten proberen het punt te delen.
Maar zo gaat het alleen in een ideale wereld.
Na een kwartier spelen verslikte pinda zich in de opening. In het göring-gambiet
permitteerde hij zich de zet …Le7, waarna Melissa Muhren met Db3 een pion
oppikte. Materieel was de stand nog in evenwicht, maar wit stond positioneel
beter vanwege de slechte stand van de zwarte koning.
Bart verzuimde in het Schots …De7 te spelen, een klein foutje.
Even later leek de situatie weer gestabiliseerd: Pinda leek het initiatief af
te slaan, terwijl mug vanuit een matig verlopen opening wat grappen in
de stelling vlocht.
Helaas duurde deze opleving maar kort: pinda vertelde vol trots over
zijn zet …g6. Toen ik keek werd Pe5! uitgevoerd. Deze zet leverde wit
materieel voordeel op. De vraag was of pinda niet een stuk kon winnen door middel
van een onderste rij grap. Het mocht niet zo zijn: wit pende de loper, waarna
de partij in hogere zin beslist was.
Vervolgens trok Ewoud ten aanval. Hij had zich anderhalf uur koest gehouden,
maar na een slappe opening koos hij eindelijk voor de aanval. Op dat moment had
ik er vertrouwen in.
Hachelijke momenten maakte mug mee. Tactisch verantwoord, maar toch
erg link. Hij kon zich nog net tegen allerlei gevaren verweren en bereikte een
eindspel waarin beiden twee torens hadden, wit een paard, zwart een loper.
Gezien de open stelling, zou het best lastig kunnen worden voor hem, wat hij
zelf ook meerdere keren beaamt heeft.
Op het eerste bord is Ewouds aanval tot stilstand gekomen. Hij heeft wel iets
meer ruimte. Op dat moment lijkt Bart voor een stuntje te gaan zorgen.
Met keurig solide spel heeft hij een pionnetje gewonnen. Helaas begint er dan
zand in de machine te komen. Bart wikkelt af naar een toreneindspel
dat remise moet zijn.
Het laatste uur belooft spannend te worden, alle Baarnaars zijn nog bezig. Dit is vooral knap van pinda,
die al een paar uur een verloren strijd gaande houdt. Twintig over één geeft
hij zich uiteindelijk gewonnen. Even later verliest ook Bart. In het
eindspel laat hij zich de kaas van het brood vreten: 2-0… Vervolgens lijkt
het rampenscenario werkelijkheid te worden: Ewoud heeft zijn stelling
opgeblazen en wordt van het bord gecounterd en mug gaat door zijn vlag
tegen Anne Haast, die haar achternaam wèl eer aan doet. Gelukkig zijn de
tegenstanders coulant en nemen ze genoegen met remise. Zodoende wordt het 3-1
tegen een van de allerzwakste ploegen in deze competitie, genant. Gelukkig
kregen "we " nog een bordpunt cadeau, al geeft de tussenstand aan dat
Baarn met 3½ bp het minste aantal bordpunten heeft. Al met al veel om over na
te praten en voor de teamleider reden om te overdenken hoe hij zijn manschappen
wèl moet motiveren…
De uitslagen:
HMC 3 – Baarnse SV 3 – 1
- Joris Broekmeulen – Ewoud de Groote ½-½
- Melissa Muhren – Vincent Pandelaar 1-0
- Anne Haast – Arthur Vlug ½-½
- Rune Einarsen – Daan Lensink 1-0
Na de verprutste ochtendronde stond Baarn nu onder druk om de tweede ronde van een mede degradatiekandidaat te winnen. Een zogenaamde "vierpuntenwedstrijd " dus. Leiderdorp had als enige viertal geen matchpunten gescoord, maar had wel een half bordpunt meer. Om te klimmen in de degradatiezone (p12 t/m 16) MOEST deze wedstrijd gewonnen worden. Degradatie staat toch al bijna vast, maar wie niet waagt, wie niet wint. Twee jaar geleden degradeerde Baarn ook al en toen speelden Peter en ik nog mee. In dat opzicht is degradatie dus geen schande.
Twee jaar terug speelde Baarn ook al tegen Leiderdorp. De uitslag van die
wedstrijd heb ik niet onthouden.
In de middagronde heb ik me niet
meer zo druk gemaakt. De enige incidenten die het vermelden waard zijn was dat
Ewoud zijn naam "verkeerd " schreef, dat wil zeggen, hij schreef zijn
naam bij wit, terwijl hij zwart had :P.
In tegenstelling tot in de ochtend, is er nu wat meer variatie in de
openingskeuze. In plaats van drie keer Schots en iets dat van een Siciliaan weg
had, kwamen er nu vier totaal verschillende openingen op het bord. Ewoud kreeg
Spaans op het bord, pinda speelde gesloten Siciliaans, mug
speelde Frans en Bart speelde Italiaans. Bart ging al meteen
vol in de aanval. Na iets meer dan een uur beginnen de spelers langzaam de
theorie te verlaten. Ewoud moet Pf5 toelaten, maar krijgt een goede stelling. Barts
aanval is tot stilstand gekomen, als hij opeens zegt dat hij remise kan maken.
Even later bleek hij dit ook echt gedaan te hebben, goed werk!
Even later staat Ewoud daadwerkelijk gewonnen. Hij heeft zijn tegenstander
helemaal onder de voet gelopen, nu deze Pf5 heeft geruild tegen Lg7. Wit heeft
al één pion moeten inleveren en spoedig zal de tweede volgen. Ondertussen heeft
mug een aantal stukken voor een toren. Even later is de balans weer in
evenwicht.
Als ik even later weer kom kijken,
zie ik dat Ewoud een kwaliteit heeft ingeleverd. Vreemd, een aantal zetten
geleden kon hij er een winnen. Op het notatieformulier zie ik hoe het kleine
drama heeft afgespeeld. Niet iets om vrolijk van te worden. De winst is opeens
veel verder weg. Zeker als mug opeens minder staat. Ook qua tijd staat
hij er minder voor, maar hem kennende haalt hij er wel een resultaat uit. Niet
dus… Hij geeft een dame weg: Baarn – Leiderdorp ½ – 1½. Dit betekent dat de
resterende partijen gewonnen moeten worden. Gelukkig had ik pinda al
laten weten dat hij moest doorspelen, iets wat hij braaf doet. De strategie
blijkt goed uit te pakken: pinda staat een pion voor en zal op den
duur winnen. Op dat moment verzekert Ewoud zich van de overwinning. Zijn
tegenstander speelt het eindspel niet bijster sterk en moet capituleren als
Ewoud twee stukken aanvalt. Wits stukken komen dusdanig in de verdrukking, dat
materiaalverlies niet meer is te vermijden. Ewoud pakt demonstratief een dame;
1½ – 1½.
Pinda haalt het winnende punt binnen. Hij ziet de juiste
lopermanoeuvre en maakt nog een tweede pion buit. In het vervolg geeft hij het
niet meer uit handen en revancheert zich voor zijn knullige nederlaag van twee
jaar geleden tegen dezelfde tegenstander (en de nederlaag van vanochtend.)
Zodoende scoorde pinda 1 uit 2 tegen de meiden en mug ½ uit
1. Tegen de jongens werd en 2 uit 5 gescoord.
De middagronde verliep beduidend beter dan de ochtendronde, toen iedereen een
off-day leek te hebben. Gek genoeg kun je dus ook slechts een halve dag een
off-day hebben of zo :P. Bart scoorde een (beslissend) halfje, heel
netjes in deze hoge klasse. Gezien zijn spel had hij er ook (meer dan) recht
op. Pinda en Ewoud herstelden zich mooi, terwijl de niet al te
ambitieuze mug een remisetje bij elkaar speelde.
Baarnse SV – Leiderdorp 2½- 1½
- Ewoud de Groote – Arjen van Splunter 1-0
- Vincent Pandelaar – Lisa Hortenius 1-0
- Arthur Vlug – Giel van Rijn 0-1
- Daan Lensink – Friso van Bokhorst ½-½
—Jesper de Groote