Hoe vaak was het weer niet raak,
als zijn enige antwoord luidde:
Zie je dan niet dat ik schaak?!
Op woensdag 6 januari 2010 overleed op 79 jarige leeftijd ons erelid en onze oud voorzitter
Ton Majoor
Bovenstaand citaat is een fragment uit een gedicht dat verscheen in het allereerste eerste clubblad van onze vereniging. Naast gedichten leverde hij ook vele andere bijdragen aan het clubblad de “Baarnse Schaakklok”.
Majoor was voorzitter van de vereniging van 1975 tot 1979. Bij de snelschaaktoernooien die in de jaren ’80 werden georganiseerd speelde hij een actieve rol. Ook in 1996 bij het toernooi ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan was hij er weer bij, als lid van de jubileumcommissie.
De heer Majoor speelde jarenlang in het eerste team van Baarn. Tot aan het eind van zijn actieve schaakcarrière was hij te vinden in de bovenste regionen van de interne competitie. Hij was bovendien een zeer trouw lid, een avond overslaan deed hij niet snel.
Tijdens de clubavond had hij ook altijd een belangstellend oog voor de jeugd; even een partijtje spelen tegen aanstormend talent of een bemoedigend woord als een spelertje net had verloren. Ook was hij niet te beroerd een jeugdteam te begeleiden naar een externe wedstrijd als de vaste begeleiders een keer niet aanwezig konden zijn.
Gezien zijn vele verdiensten werd Ton Majoor in 2000 benoemd tot erelid van de Baarnse Schaakvereniging. Helaas kon hij de laatste jaren niet meer op de club komen. De gezondheid van hemzelf en zijn vrouw lieten dat niet toe. Eén keer was hij er nog, in 2006, op de feestavond ter gelegenheid van het 60-jarig bestaan van de vereniging. Dat was zichtbaar genieten, zowel voor hemzelf als voor de leden die weer eens een potje tegen hem konden spelen.
Als schaker was het een romanticus. Hij hield van mooie zetten, ook al waren ze misschien niet helemaal goed. Graag opende hij met een gambiet, zoals het Lets. Ook kon hij genieten van eindspelstudies, zowel het oplossen als het componeren. Zo was hij ook actief met een bijzondere vorm van schaakstudie, het spiegelschaak.
Daarnaast was hij vooral een woordkunstenaar die zijn gevoel voor taal uitte in puzzels, taalgrapjes en gedichten. Op de rouwkaart is een sonnet van zijn hand afgedrukt met de prachtige titel “Vergleden tijd “.
Ton Majoor wordt woensdag 13 januari gecremeerd in Crematorium ‘Den en Rust’, Frans Halslaan 27 te Bilthoven. De plechtigheid begint om 13.30.
We verliezen in hem een markant lid.
– Marco Meijer
Bijgewerkt op 1-5-2018 door Pascal Losekoot
Hieronder twee handgeschreven Spiegelschaakbijdragen van Ton Majoor
