Donderdagavond 5 januari. Het is inmiddels 2006 en ik hoop dat 2006 voor iedereen een mooi jaar gaat worden. Na een bord spaghetti (al schijnen de Italianen het niet echt leuk te vinden dat we deze troep die enigszins op hun spaghetti lijkt zo noemen) te hebben leeggegeten begon de reis. Na een korte tussenstop in Bussum ging de reis verder naar Amersfoort. Bij de Martuskerk aangekomen stond onze “Amersfoorter” ons al op te wachten. Even later kwamen ook de in Baarn verzamelde mensen aan bij het speellokaal van Ons Genoegen. Waldemar Moes was als eerste klaar. In de opening verloor hij een belangrijk tempo waardoor de tegenstander enorme druk kon uitoefenen op de zwarte stelling. Een paard kwam op e6 te staan en transformeerde zich tot octopus. Deze achtarmige hield de rest van de partij de zwarte stelling in zijn greep en had een belangrijk aandeel in de nederlaag van Moes.
Na ongeveer 2,5 uur spelen kreeg Jarno Witkamp, die tegen een Fide Meester speelde, een remise aanbod. Beide spelers hadden nog 25 minuten op de klok voor evenzoveel zetten. De stelling op het bord was moeilijk en gezien de vooruitzichten op de andere borden leek het Witkamp, na overleg met Moes, verstandig om remise te nemen.
Meteen daarna kwam daar nog een remise bij. Robin van Kampen had een scherpe partij gespeeld. Deze partij was echter een beetje doodgebloed en er stond een toreneindspel op het bord. Beide spelers vonden dat ze er toen wel genoeg aan hadden gedaan om te winnen en dat winst er toch niet meer in zat. Voor van Kampen betekent dit wel dat hij zijn 100% score kwijtgeraakt is.
Het duurde eventjes maar uiteindelijk kwam dan toch de gelijkmaker. Dik van Leeuwen was aan een goede partij bezig. Door middel van enkele dreigingen kon hij afwikkelen naar een eindspel met een pion meer. Ook daarna bleven er nog verschillende dreigingen in de stelling. Aan beide kanten overigens. De tegenstander verslikte zich lelijk en liet zich mat zetten.
Pascal Losekoot had inmiddels vanuit een mindere stelling een toren geofferd in de hoop dat de aanvalskansen die hij hierdoor zou krijgen nog iets op zouden leveren. De tegenstander wist alles goed te verdedigen en daarna de aanval over te nemen. Het was toen 3-2 in het voordeel van Ons Genoegen.
4-2 werd het daarna. Ashley Krishnasing speelde een opening die typisch garant staat voor kansen aan beide kanten. Doordat hij zelf iets sneller de aanval zocht dan de tegenstander had hij het initiatief en leek hij te gaan winnen. Een probleem was echter de tijd die nog resteerde op de klok. In 1 minuut moesten nog 7 zetten voltooid worden. Dat lukte weliswaar wel, maar de laatste hiervan was niet de allerhandigste. Het liet mat in 1 toe.
Jan Overbeek speelde wederom tegen een bijna naamgenoot. Moest hij in de vorige nog zijn meerdere erkennen (Overbeeke is kennelijk meer dan Overbeek), nu was het andersom. Weer scheelde het slechts een letter. De heer Verbeek, meervoudig veteranenkampioen van de SGS, was het slachtoffer. In een partij waarin Overbeek al vanaf de opening voordeel leek te hebben was het toch moeilijk om de vis op het droge te krijgen.
In tijdnood werden de torens naar voren gemanoeuvreerd en enkele pionnetjes opgesnoept. Na de veertigste zet van Overbeek gaf het display –15.00 aan. Volgens de schrijver van dit artikel ben je dan te laat geweest met je zet. De tegenstander had het echter niet door en speelde vrolijk verder. Of hij van de uitslag ook zo vrolijk werd is mij niet helemaal duidelijk.
De tegenstander van Arthur Vlug had wel reden tot vrolijkheid. Na een wat rommelige openingsfase is een eindspel ontstaan van twee paarden tegen paard en loper. Vlug, met twee paarden, leek de betere kansen te hebben. Na het ruilen van 1 paard moest Vlug zijn andere edele viervoeter opofferen om te voorkomen dat een razende vrijpion een dame zou worden. Het resterende eindspel was voor de tegenstander verder geen probleem meer.
Hiermee opent Christelijke Schaakvereniging Ons Genoegen hun jubileumjaar met glans. Dit jaar bestaan zij 70 jaar. Het jubileumjaar voor de Baarnse Schaakvereniging kent een minder goede start. Het vlaggeschip (of is het nou vlaggenschip? Met die nieuwe spelling weet niemand dat meer) is voor het eerst dit seizoen ten onder gegaan. Voor onze positie in de stand maakt het niet uit, al zijn de ploegen boven ons natuurlijk verder weg en de ploegen onder ons dichterbij. We staan nog steeds derde!
Ons Genoegen 1 – Baarn 1 1. Marcus Dieleman (2148) - Pascal Losekoot 1-0 2. Arie van der Burch (2134) - Waldemar Moes 1-0 3. Joost Marcus (2161) - Jarno Witkamp rem 4. Patrick Huis in ’t Veld (1916) - Dik van Leeuwen 0-1 5. Marinus Riemersma (1933) - Arthur Vlug 1-0 6. Wim Velker (1881) - Robin van Kampen rem 7. H. Strating (1748) - Ashley Krishnasing 1-0 8. Ton Verbeek (1796) - Jan Overbeek 0-1 Totaal. 5-3
| pl | Naam | gspld | match | bord | ||||||||||
| 1 | Regiohakkers | |||||||||||||
| 2 | Utrecht 4 | |||||||||||||
| 3 | Baarn 1 | |||||||||||||
| 4 | De Rode Loper 1 | |||||||||||||
| 5 | Zeist 2 | |||||||||||||
| 6 | Amersfoort 3 | |||||||||||||
| 7 | Ons Genoegen | |||||||||||||
| 8 | SV Rivierenland | |||||||||||||
| 9 | Amersfoort 2 | |||||||||||||
| 10 | HSG 3 |
—Jarno Witkamp
