Een daverende slotavond

Verslag en foto’s: Walter Schram

Afgelopen vrijdag vond de slotronde van de interne competitie van de Baarnse Schaakvereniging plaats. Hoewel de grote prijzen inmiddels waren verdeeld, Duister clubkampioen, Losekoot bekerkampioen en Krishnasing snelschaakkampioen, was de strijd om de plekken 2, 4 en 6 nog niet beslist. En helaas nam een gewaardeerd lid afscheid.
Kortom, een avond waar de lezer maar eens goed voor moet gaan zitten.

Om des keizers baard

De enige partij waarin enkel nog de eer op het spel stond was die tussen Henk Willemsen met wit en jeugdlid Jelle Bijleveld. Bijleveld had eerder die avond zijn diploma Stap 4 gehaald en ging er eens goed voor zitten.
Willemsen speelde de opening niet geheel correct en Bijleveld kon een pion opsnoepen.
Het vervolg deed Bijleveld echter niet correct en Willemsen won niet alleen zijn pion terug maar kreeg ook nog een actievere stelling. Bijleveld verdedigde echter wel goed en Willemsen wist de weg naar de winst niet direct te vinden.
In een compleet gelijk eindspel maakte Bijleveld echter een cruciale fout waardoor de pionnen van Willemsen konden doorlopen. Inziende dat dit niet meer te houden was legde Bijleveld zijn koning om. Maar al met al mag Bijleveld tevreden terugkijken op de laatste paar maanden sinds hij mee is gaan doen bij de senioren, voor komend seizoen voorspellen wij minimaal een plek in de top tien voor dit aanstormend talent.

De koning van de Caro-Kann

Als Ed Duister en Martijn Kruiswijk elkaar aan het bord treffen is het niet lastig raden welke opening er op het bord komt. Dit keer de klassieke variant van de Caro-Kann, zo’n opening die tot in het middenspel duizenden keren in de database voorkomt en waarbij de toeschouwer manhaftig zijn best doet om een geeuw te onderdrukken.
Kruiswijk week als eerste af en begon een pionnenstorm op de vleugel van de lang gerokeerde Duister. In het eindspel deed Kruiswijk zo ongeveer alles goed en zwart stond er goed voor. Kruiswijk miste de zet die de winst direct had kunnen forceren maar de variant die hij koos was ook winnend. Maar in beider tijdnood ging het mis. Kruiswijk dacht vrolijk te promoveren maar dat koste alleen maar materiaal en Duister kon aan een grote opruimactie beginnen. Sportief bood hij nog remise aan maar minstens net zo sportief sloeg Kruiswijk dit aanbod af en gunde hij Duister de winst.

Afscheid

Bert van Klingeren, sinds lange tijd lid van de vereniging en in de jaren veertig van de vorige eeuw(!) met zijn team schoolschaakkampioen van Nederland, had besloten dat het tijd werd om te gaan stoppen met actief schaken.
Zijn daarmee laatste tegenstander op de club was Frits Kok met de witte stukken.
Kok kwam in het middenspel een pion voor te staan maar er zat nog genoeg activiteit in de stelling om het spannend te houden. Kok ging het eindspel met voordeel in maar vergooide dit voordeel meerdere malen. Van Klingeren wist hier echter niet van te profiteren en uiteindelijk waren de pionnen van Kok niet meer te houden. Ondanks het verlies toch een waardig afscheid van Van Klingeren.
Kok wisselde door deze overwinning stuivertje met Kruiswijk in het klassement en eindigde op de 6e plek.

 

Bizar slot

Jeugdlid Rogier Burger had eerder op de avond zijn diploma Stap 5 behaald en was bovendien zijn tegenstander van de avond Walter Schram in de vorige ronde voorbijgestreefd in de strijd om de 4e plek. Schram met wit moest winnen om die plek opnieuw in te nemen maar aangezien hij gedurende het seizoen maar 2 remises noteerde leek het een alles-of-niets partij te worden. En dat werd het inderdaad.
Burger speelde de Spaanse opening die op het bord kwam niet geheel correct en nadat Schram een kwaliteit en een pion won was de stelling compleet gewonnen voor wit.
Maar toen gebeurde iets wat wel vaker voorkomt, Schram had gedurende de hele partij meer tijd maar soms heeft de aanvaller meer tijd nodig dan de verdediger. Toen hij tot zijn schrik zag dat hij nog 3 seconden had moest hij op increment spelen (de spelers krijgen er per zet 10 seconden bij) om niet door zijn tijd te gaan. Door die tijdnood overzag hij volledig dat Burger inmiddels promoveerde en leek de partij opeens om te draaien. Maar omdat het nu Burger was die dacht de winst te kunnen vinden was het juist hij die door zijn tijd ging.
Een bizar slot, en zo eindigde Schram op de 4e plek in de competitie.

Vuurwerk

De nummer 2 van de competitie Thur Breukers verbleef in Spanje en zodoende zou Henri Spijkerman bij winst die plek van hem over kunnen nemen.
Met de zwarte stukken trof hij als tegenstander Erik van Lier. Iemand die weliswaar qua rating wat minder sterk geacht dient te worden maar die bijvoorbeeld vorig seizoen tot 2 keer toe van Spijkerman won.
We laten Spijkerman zelf even aan het woord.
“Ik was door file pas kwart over acht op de club om te ontdekken dat ik ingedeeld stond tegen Erik van Lier. Daar schrok ik van. Erik is een lastige stokebrand bij wie passief spel uit den boze is. Daarom besloot ik het scherp en energiek aan te pakken.”
En scherp en energiek werd de partij zeker.
Spijkerman won een pion maar Van Lier bleef scherp spelen en kreeg nadat de pion was teruggewonnen zelfs een betere stelling. Met de gedachte dat hij moest winnen bleef Spijkerman echter aanvallen.
Op een zeker moment ontstond de volgende stelling.

Spijkerman speelde hier 32..,Te2?!, een uitdagende zet en Van Lier schrok hier zo van dat hij Txc5 speelde en eigenlijk meteen kon opgeven. De partij ging nog bijna 20 zetten door maar toen was het echt afgelopen. En zo werd Spijkerman 2e in de competitie, de eerste felicitaties met deze knappe prestatie kwamen uit Spanje.

En zo eindigde een heerlijke slotavond waarbij de hele top 5 kon zeggen dat ze nog nooit eerder in de competitie zo hoog waren geëindigd. Als laatste nog een eervolle vermelding voor Breukers die de hoogste TPR van de competitie haalde.

Eindstand top 10

1. Duister 1389
2. Spijkerman 1159
3. Breukers 1138
4. Schram 980
5. Burger 947
6. Kok 907
7. Kruiswijk 863
8. M. Lambrechts 821
9. Boss 752
10. Koekkoek 709