Misschien een beetje egocentrisch van de schrijver om zijn eigen naam zo groot in de titel te zetten, maar het is nu eindelijk gebeurd, dus doet de schrijver het toch. Wat was “de vloek van de Vries” is dan natuurlijk de vraag. Het was als volgt: in alle wedstrijden dit seizoen kon de Vries geen punten halen zonder dat het team als geheel verloor. De enige gewonnen wedstrijd voor deze avond was ronde 3 waarin de Vries verloor en het team als geheel wel wist te winnen. De andere drie rondes scoorde de Vries minstens een halve punt en verloor het team als geheel. Tot vanavond; de stand was al 0 – 3 in het voordeel van Baarn toen de Vries zijn partij afsloot in remise en de rest van de borden zag er goed uit. Hoewel de eerstvolgende partij die afliep onverhoopt toch in een verlies voor de Baarnaar eindigde werd de wedstrijd uiteindelijk met 2,5 – 5,5 gewonnen door Baarn. Hopelijk kan Baarn, zeker nu de vloek blijkt opgeheven, dit succes voortzetten in de laatste 4 ronden van het seizoen.
Na deze algemene inleiding, een verslag van alle partijen op bordvolgorde.
Op bord 1 speelde Yme Brantjes tegen Hans Wijnand. Yme kwam in een Siciliaanse opening die eerst als de versnelde draak variant werd gespeeld uiteindelijk toch terecht in een gewone draak variant. Zijn tegenstander ging de aanval in met een pionoffer. Yme speelde dit niet helemaal goed en kwam een kwaliteit achter te staan. Echter wist Yme beter om te gaan met zijn tijd en in de tijdsdruk van zijn tegenstander een kwaliteit terug te winnen. Daardoor eindigde de partij uiteindelijk in remise.
Op bord 2 mocht Pascal Losekoot het met zwart opnemen tegen Ronald Weijerstrass (de hoogst gerate speler van Laren). Het werd een spannende partij, maar ook een partij met veel geschuif. Pascal probeerde een stuk te offeren om het spel nog interessanter te maken, maar dit nam zijn tegenstander niet aan. Ook latere pogingen van Pascal om een kwaliteit te offeren werden niet aangenomen. Uiteindelijk liep dit uit op herhaling van zetten en eindigde de partij in een Remise waar beide spelers tevreden mee waren. (In ander echt nieuws over deze partij blijkt er een complot te zijn van de FIDE waardoor Losekoot altijd met zwart mag spelen tegen Weijerstrass, waarmee hij in de laatste jaren meer succes heeft behaald, in dit complot gaat veel geld om. It’s true. (#alternativefacts))
Het derde bord was het strijdtoneel voor de partij van Willem-Jan de Wit tegen David Knight. David kreeg een pircverdediging tegen zich. Uit de opening zette David een mooie aanval op de koningsvleugel in. De tegenstander van Knight had vanwege de naam toch kunnen weten dat hij extra op de paarden van David moest letten. Echter bleek deze waarschuwing niet genoeg om te voorkomen dat David met de zet Pg7 een mooie stikmat gaf voor de koning op e8.
Op het vierde bord speelde Daan Lensink met zwart tegen P.H. Voortman. Hoewel Daan in het eerste deel van de partij lang dacht op een voordeel uit te zullen komen, wist hij dit toch niet te realiseren. Uiteindelijk werd er veel afgeruild wat leidde tot een symmetrische stelling. In deze stelling had Daan echter een aantal tempi meer dan zijn tegenstander. Door deze tempi goed te benutten kon hij goed druk geven en uiteindelijk doorgaan voor de winst.
Bord 5 gaf ons de partij tussen Marco Meijer en M. Tobar. Er werd geopend met een damegambiet. Marco kwam hier goed uit de opening en won met een simpele dubbele aanval een kwaliteit. Nadat hij ook nog een pion erbij won leek het kat-in-het-bakkie. Marco probeerde dan ook een mataanval te forceren maar de aanval liep net niet uit op mat. In tijdsnood moest onze witspeler zelfs nog uitkijken om het spel niet alsnog uit handen te geven. Echter met goed spel werd de zwarte koning opgejaagd en een zwarte toren buitgemaakt. Nadat de partij toch nog even lastig leek te worden, bracht Marco met een torenoffer mat in twee in de stelling, waarop zijn tegenstander uiteindelijk opgaf.
Op bord 6 speelde Jordan van Wijk tegen Ed Duister. Na de opening verloor Ed in het middenspel door een tactische combinatie van zijn tegenstander een kwaliteit. Daarna zette Ed druk op de koning van zijn tegenstander en leek een remise variant gevonden te zijn. In een eindspel met een pion minder wikkelde hij echter verkeerd af waardoor uiteindelijk een verloren pionneneindspel op het bord kwam en Ed de nederlaag moest accepteren.
Het zevende bord werd bespeeld door Geertièn de Vries tegen Martin Nelis. Nadat zijn tegenstander een Parijse verdediging gaf op het Italiaans zag Geertièn verder in de opening door een rekenfout een kans om een pion te winnen en een betere stelling te bereiken over het hoofd. Hierna volgde een middenspel met veel wederzijdse druk. Nadat Geertièn in de eerste rondes van dit externe seizoen verrassend vaak voor stond in tijd, gebruikte hij deze ronde wederom, zoals bij iedereen vertrouwd, veel meer tijd dan zijn tegenstander. Onder andere door de tijdsdruk kwam hij echter in een moeilijk eindspel redelijk in de verdrukking en leek zijn tegenstander door te breken en richting de winst te gaan. Geertièn bleef echter koel en wist met sterk spel en een beetje overmoed van zijn tegenstander de stelling om te buigen naar een stelling waar hij licht in het voordeel was. Echter waren beide spelers uiteindelijk beperkt in hun mogelijkheden om hun eigen aanval door te zetten zonder dat de ander zijn aanval te veel ruimte te geven. Daarom werd uiteindelijk remise overeengekomen.
Last but certainly not least speelde op bord 8 Martijn Jager tegen Henri Spijkerman. Henri speelde een Pirc verdediging, maar de uitvoering van deze opening door de witspeler was enigszins dubieus. Door onnauwkeurig en snel spel van zijn tegenstander kwam Henri na 10 zetten al beter te staan. Even later werd een dubbele aanval over het hoofd gezien en won Henri op zet 17 een volle toren. Henri’s tegenstander probeerde nog een koningsaanval op te zetten, maar zonder succes. Na 24 zetten zag hij in dat het er niet meer in zat en gaf op en had Henri de eerste zege van de avond binnengehaald. Uit deze laatste partij is met dank aan Henri nog het volgende leerzame diagram gekomen:
Ten slotte nog een serie foto’s met een sfeerimpressie van de avond. (Met dank aan Henri)
Zeg mannen, hier kweken jullie geen vrienden mee! :p
Hoezo Ronald, het is toch een heel net verslag?
Ik was onder de indruk hoe Daan “Magnus Carlsen style” een remiseaanbod in een ogenschijnlijk gelijke stelling afsloeg, een pionnentje won en vervolgens het T+ongelijke lopereindspel met een pionnentje meer wist te winnen.
Ook Marco’s volharding in de aanval was sterk, ik keek op een gegeven moment naar de mogelijkheid om zwart een geïsoleerde dubbelpion te geven op de d-lijn (Pxd7 Dxd7 Dxd7 Pxd7 Lxd6 cxd6) maar Marco ging vol voor de aanval – met succes.
Een mooi, snel en uitgebreid verslag van een match van Baarn 1. Dat staat, dat is ongekend! (vrij naar Hans van Zetten). En wat de varianten van Pascal betreft: Aan zetten heb ik niks, diagrammen en partijen moet ik hebben! (vrij naar Barend Barendse) 🙂
https://nl.wikipedia.org/wiki/Barend_Barendse
Weer eens een – prima! – verslag van het eerste. En zo snel. Hulde, Geertièn! Ook voor het doorbreken van jouw ‘vloek’.
Het wordt zo te zien weer tijd dat ik mee ga doen met Laren.