Het Baarnse bekerteam speelde vrijdag een ongelukkige wedstrijd tegen Vegtlust. In de interne bekercompetitie was er bekerleed voor Geertièn de Vries. En in ronde 22 van de interne schaakcompetitie waren er snelle partijen en enkele langdurige hersenbrekers, waarbij Kasper Wiegers weer positief opviel.
Het Baarnse bekerteam begon vrijdagavond verzwakt aan de kwartfinalewedstrijd tegen Vegtlust uit Maarssen. De voor de zieke Waldemar Moes ingevallen Daan Lensink kon zijn optreden helaas niet met winst bekronen, en verloor zelfs al vrij snel op bord 3. Yme Brantjes wist op bord 4 wel de winst te vinden, maar op de hoogste borden ging het niet naar wens voor de Baarnaars. Zowel Pascal Losekoot (bord 1) als Ashley Krishnasing (bord 2) begon goed, maar op één of andere manier lieten beiden de winst glippen en kwamen niet verder dan remise. Bij gelijke stand wordt echter de uitslag op het laatste bord niet meegeteld teneinde toch een winnaar te bepalen. Omdat daardoor de enige Baarnse winstpartij (Brantjes) niet meetelde, gaat Vegtlust door naar de halve finale van de regionale bekercompetitie.
In de interne competitie werd één partij gespeeld in de 2e ronde van de Baarnse bekercompetitie. Rien van Brummelen opende daarin met een onbekende variant die Geertièn de Vries erg veel bedenktijd kostte. Op de seconde af bereikte De Vries de tijdcontrole, maar uiteindelijk mocht hij blij zijn met de behaalde remise. Omdat Van Brummelen een net iets lagere rating had dan De Vries was eerstgenoemde nog blijer. Want op basis van dat minieme ratingverschil gaat Van Brummelen door naar de kwartfinale.
Giftige pion
In ronde 22 van de interne competitie werden enkele zeer interessante partijen gespeeld, maar er waren ook enkele erg korte partijen. Werner Raudenbusch en Thur Breukers rookten al binnen het uur de vredespijp en waren tevreden met remise. Niet lang daarna gingen Rienk Andriessen en Bert van Klingeren ook al het analyselokaal in om te kijken of hun remise inderdaad terecht was. Henk Meeuwissen had weinig behoefte om zijn partij tegen Ton Koekkoek te analyseren. Hij wist precies waar en wanneer het fout was gegaan. In de 15e zet dacht hij een pion te winnen, maar had een schaakje met paardverlies over het hoofd gezien. Een giftige pion noemen ze dat. Hoewel Koekkoek kort daarna nog mat in twee over het hoofd zag, gaf Meewissen al snel op want mat of nog meer stukverlies was niet te vermijden.
Sterke pionnen
De andere partijen duurden heel wat langer en daar zaten echte hersenbrekers tussen. De partij tussen Martijn Kruiswijk en Peter Vegter kende een erg grillig verloop. In het eindspel had Kruiswijk geen stukken meer en Vegter nog een loper. Kruiswijk had echter een beslissende pionnenmeerderheid. Hoewel Vegter het eindspel goed speelde, kon hij niet alle pionnen van Kruiswijk tegenhouden. Kruiswijk kwam net iets eerder tot promotie van een pion tot Dame dan Vegter. Na Dameruil had Kruiswijk nog een vrijpion over en dat was beslissend.
Ook Conrad Keijzer had een stuk meer dan zijn tegenstander Eble Mink. En ook hij wist daar niet ten volle van te profiteren, omdat hij één van die stukken in een penning liet staan om zijn koning te beschermen. Mink was het meest blij met de remise.
Rob Boss had ook al een stuk meer dan tegenstander Mees Heeringa. Laatstgenoemde verdedigde heel lang heel secuur, maar uiteindelijk wist Boss deze hersenkraker in zijn voordeel te beslissen.
Walter Schram en Ger Oldekamp speelden een zeer spannende partij en het eindspel was nog verre van beslist, hoewel Oldekamp een mooie vrijpion had. Toen Schram op een gegeven moment zijn toren liet insluiten was het voorbij en kon Oldekamp opgelucht het zweet van zijn voorhoofd vegen.
Toppartijen
Henri Spijkerman en Kaper Wiegers speelden een Poolse opening, waarbij Spijkerman twee pionnen voor kwam te staan, maar weinig spel overhield. Wiegers had meer ruimte en gebruikte die erg goed. Hoewel de winst niet eenvoudig te vinden was, vond Wiegers die wel. Door dit resultaat stijgt Wiegers naar een knappe vierde plaats in het klassement. Bovendien passeerde hij Spijkerman in het ratingklassement voor spelers met een rating tot 1650 en voert dat klassement nu trots aan.
Jan Timmerman speelde een erg sterke positionele partij tegen Ed Duister. Duister verdedigde zich met man en macht, maar moest wel enkele pionnen geven. Het eindspel leek een eenvoudige prooi voor Timmerman. Toen hij echter inging op een (onbedoeld) torenoffer van Duister had Duister nog eeuwig schaak, en dus remise, kunnen bereiken. Maar Duister speelde dat net niet slim genoeg uit, waardoor Timmerman zijn koning veilig kon stellen en de winst greep.
Alle uitslagen ronde 22:
Spijkerman – Wiegers 0-1
Timmerman – Duister 1-0
Raudenbusch – Breukers remise
Boss – Heeringa 1-0
Andriessen – Van Klingeren remise
Koekkoek – Meeuwissen 1-0
Schram – Oldekamp 0-1
Keijzer – Mink remise
Kruiswijk – Vegter 1-0
Beker, 2e ronde:
Van Brummelen – De Vries remise
Ik verloor! Daardoor werd het 2,5-1,5.
Oeps. Foutje! Sorry.
Alweer een topartikel Ton. Ik wil je wel uitgebreid prijzen, maar woorden schieten te kort!
Mooi verslag Ton! Tja…ook al had Pascal remise, dan nog waren we niet doorgegaan, dus in theorie klopt je verhaal wel 😉 Het remise-aanbod werd vervolgens koelbloedig afgeslagen door zijn tegenstander en wilde Pascal door zijn vlag jagen in een stelling die normaal gesproken niet echt meer op tijd te winnen is met een paard en loper tegen de koning alleen.
Vind ik ook leuk!