Vrijdag speelde Baarn 1 zonder Waldemar Moes en Dik van Leeuwen tegen Utrecht 4, de koploper in de groep. De wedstrijd eindigde in een overtuigende 5,5-2,5 overwinning voor Baarn, voor sommigen een verrassing.
De tegenstander had de nodige moeite om de speelzaal te bereiken, omdat ze geen duidelijke afspraken hadden gemaakt wie waarvandaan zou vertrekken. Zodoende startte de teamleider de wedstrijd een kwartier te laat, met alleen de teamleider van de tegenstander aanwezig, onder de woorden "een prettige simultaan ". Een kwartiertje later kwamen de tegenstanders – enigszins gestresst, binnen.
Robin van Kampen kwam al snel goed te staan, nadat zijn tegenstander een vreemde openingsopzet koos. Robin gaf, voor het eerst op het tweede bord, zijn tegenstander geen kans en haalde het eerste volle punt binnen.
"k d8 m in de tang te hebben maar toen kwam hij onverwachts binnen met zijn paard, die ik niet kon slaan door materiaalverlies, en na wat afruilen en dichtschuiven werd het remise. ", aldus Arthur Vlug via MSN.
Invaller Werner Raudenbusch kon deze keer niet veel bereiken en verloor. De andere invaller, Marco Meijer, stond echter wel fijn. Zo fijn dat hij een toren offerde. "Misschien niet correct ", aldus Marco. Maar onze superinvallende voorzitter won wel. Maandag verloor hij zijn eerste partij voor het tweede team (6 uit 7) en vrijdag won hij zijn derde bij het eerste (3 uit 3).
Pascal Losekoot is in goede vorm. In een spannende partij had hij in de opening het initiatief, maar iets te voorzichtig spelen leverde een lastige stelling op. In het eindspel probeerde zijn tegenstander echter te veel op winst te spelen. Pascal zag zijn kans en rende met zijn vrijpion naar voren, waarna het punt snel binnen was.
Ashley Krishasing had op bord drie net een vreselijke tijdnoodfase overleefd. Een paar zetten later won hij, zijn tegenstander combineerde een eigen stuk van het bord.
Jarno Witkamp stond al een poos minder en verloor. Jan Overbeek speelde een echte Overbeekpartij. Hij schoof zijn tegenstander langzaam van het bord. Met nog vijftig seconden en twintig voor zijn tegenstander ging hij nog even denken. "Maar de winst was toch zo simpel? ", vroeg een teamgenoot naderhand, "Ja, maar ik wilde mat zetten ". En inderdaad, dat lukte ook.
Het team was in opperbeste stemming, met nog twee partijen te gaan (tegen Amersfoort 2 èn 3) is handhaving zo goed als zeker.
Dit artikel in oorspronkelijke versie op deze website is door een storing helaas niet bewaard gebleven. Dit is de versie die ook in de Baarnsche Courant heeft gestaan
—Pascal Losekoot
