Baarn 2 houdt nipt gelijkspel tegen Muiderberg 1

Afgelopen vrijdag speelde Baarn 2 in de SGS achttallencompetitie thuis tegen Muiderberg 1. Na afloop van een bloedstollend eindspel bij Rien van Brummelen bleek gelijk gespeeld te zijn. Winst voor Frits, Mario en Ton en remise voor Martijn en Rien.

De Muider Schaak Kring heeft in totaal drie teams die externe competitie spelen. Bijzonder is dat twee teams bij de Schaakbond Groot Amsterdam (SGA) zijn aangesloten en één team bij ‘onze’ bond, de Stichts-Gooise Schaakbond. Om dat voor elkaar te krijgen is er een apart team van MSK ingeschreven als Muiderberg 1 om deel te nemen aan de SGS competitie. Op deze regenachtige vrijdagavond was deze vereniging dus te gast in Baarn. De meeste spelers van Muiderberg waren ruim op tijd aanwezig. Eén speler was met de trein gekomen en had ons clubgebouw te voet gemist. Bij de ijsbaan is hij maar omgekeerd en weer terug Baarn ingelopen, maar ook hij was nog redelijk op tijd binnen om de strijd aan te gaan.

De vaste teamcaptain van Baarn 2, Walter Schram, was de hele week al op Tata Steel Chess tienkamp aan het spelen. In de voorbereiding had hij al wel aan Henri, Jan, Frits, Thur, Rien van B., Mario, Ton en Martijn gevraagd om het team te vormen. Martijn was plaatsvervangend teamcaptain. De uitslagen waren wisselend, het leeuwendeel van de punten kwamen ook dit keer weer van de lagere borden. Sommige spelers waren na afloop tevreden, een aantal was ook duidelijk teleurgesteld in de (eigen) prestaties.

 

   Baarn 2            - Muiderberg 1            4 - 4
1. Henri Spijkerman   - Marc Norden             0 - 1
2. Jan Timmerman      - Dolf Houtman            0 - 1
3. Frits Kok          - Bas van Teunenbroek     1 - 0
4. Thur Breukers      - Henk van Houtrijve      0 - 1
5. Rien van Brummelen - Marcel van Teunenbroek  ½ - ½
6. Martijn Kruiswijk  - Bert van Dijk           ½ - ½
7. Mario Lambrechts   - Jens Duyts              1 - 0
8. Ton Koekkoek       - Gerrit Groenewegen      1 - 0

 

Op bord 1 ontgoocheling voor Henri Spijkerman. Ondanks dat zijn tegenstander Marc Norden al in de beginfase van de partij een pion van Henri had weggesnoept, wist Henri zich stevig en succesvol terug te knokken. Dan komt een ‘sudden mate’ wel heel hard aan. Ook op bord 2 was Jan Timmerman niet opgewassen tegen het schaakgeweld van Dolf Houtman. Jan kwam met het witvoordeel uit de Scandinavische opening, echter kon dit voordeel niet behouden en het werd compleet gelijk. Vervolgens werd hij ongeduldig en probeerde iets te forceren, wat eigenlijk niet kon. Zijn tegenstander benutte de ontstane zwakte goed en speelde het verder professioneel uit.

Het eerste bord waar we wèl een winstpunt mochten bijschrijven was van Frits Kok op bord 3. Als debutant in de externe competitie merkte Frits dat een teamwedstrijd toch wel een heel andere druk op een speler legt dan een individuele partij in de interne.

De analyse van de partij gaf aan dat het Lxh3 offer direct na de rokade van zijn tegenstander Frits voordeel had gegeven. In de interne competitie had Frits dit risico wel genomen, gaf hij aan. Maar door het zien van verliespunten voor Baarn op andere borden leek een iets voorzichtere aanpak tegen zijn Muiderbergse tegenstander Bas van Teunenbroek wel gerechtvaardigd. Als opening kwam Italiaans op het bord. Gelukkig heeft Frits dit al vaak gespeeld en hier een zekere routine in opgebouwd. Zijn tegenstander stelde zich passief op en liet het initiatief aan Frits. Na de rokade van Bas zocht Frits in eerste instantie het initiatief over a-lijn. Maar uiteindelijk gaf het opspelen van de f-pion de koningsstelling van wit in toch de doorslag. Met een prachtige gecoordineerde toren en paard aanval wist Frits in de 30e zet mat te geven.

Bord 4 werd bemensd door Thur Breukers. Van Thur zijn we inmiddels gewend dat zijn partijen kort en heftig zijn. Ook dit keer weer. Door omstandigheden was de doorgewinterde extern-speler van Baarn in minder goede doen dan normaal. In rap tempo vlogen de stukken van Thur van het bord en was de winstkans verkeken.

Rien van Brummelen speelde als invaller op bord 5 de langste partij van de avond. Omdat de stand op dat moment 3½ – 3½ was, was het ook meteen de beslissende partij voor de wedstrijd en speelden de spelers dus door tot het gaatje. Rien speelde tegen Marcel van Teunenbroek, een speler met bijna 100 ELO punten meer. Als je tegenstander met a3 opent, kun je gerust spreken van een bijzondere opening. Na afloop vroeg Rien aan zijn tegenspeler wat de naam van deze opening is. Die gaf aan dat de opening geen naam had, en dat het een eigen opening was. Dat is niet helemaal waar. 1. a3 wordt ook wel de Anderssen opening genoemd, naar de onofficiele wereldkampioen Adolf Anderssen die deze opening in 1858 tot drie keer toe tegen Paul Morphy op het bord zette. Morphy was ook niet onder de indruk en antwoordde elke keer 1. … e5, Rien besloot dat 1. … d5 ook best wel moest kunnen.

Marcel speelde alsof de opening gewoon op pagina 5 van het flankspelen boek van Van der Sterren staat. 11 zetten in anderhalve minuut. Rien hield het hoofd koel en nam de tijd om steeds de beste voortzetting te vinden. Bij zet 12 was het over met het snelschaak (en ook over was de twijfel bij Rien of hij iets in zijn schaakopvoeding had gemist) en begon Marcel steeds meer tijd te gebruiken. Pionwinst op de 22e zet voor Van Brummelen en langzaam maar zeker wist Rien veel dreiging op de open b-lijn te leggen. Door een verkeerde afruil kwam hij echter een kwaliteit achter, die na veel worstelingen weer teruggewonnen werd (bij de verkeerde afruil eindigt helaas ook het diagram hierboven, latere zetten waren niet te reproduceren). Voor het stoppen van een ver opgespeelde e-pion moest Rien vervolgens wel afruilen met een paard. Na lang schuiven bleef er voor Rien een toren en 2 pionnen over, tegen een toren en een paard voor zijn tegenstander. De spelers kwamen remise overeen, waardoor de wedstrijd op dat moment in gelijkspel eindigde.

Op bord 6 speelde de tijdelijke teamcaptain, Martijn Kruiswijk, met wit tegen Bert van Dijk met zwart. Ook Martijn was in minder goede doen. Een partij van gemiste kansen.

In het middenspel overschatte Martijn een aanval op zijn koningsstelling. Deze kon met zijn solide pionnenstructuur eenvoudig afgeweerd worden. Maar door het spelen van te verdedigende zetten miste Martijn na zet 26 de kans om een pion naar promotie(dreiging) te spelen, en na zet 31 de kans om de zwarte pionnenstelling volledig op te rollen. Ook in het pionneneindspel stond de tijdelijke teamcaptain gewonnen. Koning erbij en de winst was binnen. Ton Koekkoek liet op dat moment op bord 8 zien hoe dat wel netjes moest worden uitgespeeld, maar Martijn kon de winst niet vinden. Tot slot blunderde zijn tegenstander in zet 54. Beide spelers zagen niet dat een aftrekschaakje de partij direct had beeindigd. Nadat alle dreigingen van het bord waren, besloten de spelers tot remise.

Mario Lambrechts trof Jens Duyts aan bord 7. Jens’ rating zit ergens rond 1200, dus deze tegenstander zou voor Mario geen probleem moeten zijn. Toch had hij er nog een behoorlijke kluif aan om de partij naar zich toe te trekken.

Jens speelde e4, zodat Mario al direct zijn favoriete Franse opening in kon. Die kende Jens niet, dus hij week met 2. Pc3 direct af van wat gebruikelijk is. Onbekend terrein nu, ook voor Mario. Dubbelpionnen en afgeruilde stukken, inclusief de beide dames, is het gevolg. Mario wachtte lang met de opmars van zijn pionnen, maar in het middenspel kreeg hij een erg mooie loper en paard op de open rokadestelling van zijn tegenstander gericht. Aanval en tegenaanval volgde. Mario kreeg zijn vorm weer terug en speelde zijn pionnen naar optimale posities. Toen Jens de loperdekking van een pion over het hoofd zag kostte hem dat een paard en gaf hij op. Ondanks de winst was onze speler toch niet tevreden. Te veel zetten op gevoel en intuitie, met als gevolg te veel zwakke zetten in het spel. Zijn punt was echter mede de redding waardoor het team toch nog op gelijkspel wist te eindigen.

 

Last but certainly not least: op bord 8 Ton Koekkoek. Met zijn 1420 Elo zou ook hij Gerrit Groenewegen (1249) aan moeten kunnen. Maar Elo ratings zeggen ook niet alles.

Ton opende vrij aanvallend met d4, c4 en ook e4. Door d6 wordt deze opening ook wel Old Indian Defence genoemd. Ton kreeg een mooie open c-lijn voor zijn torens, maar miste de beslissende voortzetting. Toen hij vervolgens zichzelf per ongeluk verplichtte (‘aanraken is zetten’) een toren op een niet zo aantrekkelijk veld te zetten, kon zijn tegenstander profiteren en wist hij zelfs een stuk te winnen. Ton wist toch een toren op de 7e rij te brengen, en samen met een paard en een pion was deze toren ijzersterk. Na afruilen hield Ton zes pionnen over tegen drie pionnen en een loper voor zijn tegenstander. In puntenaantal gelijk, maar toen maar liefst vier van zijn pionnen richting de koning van Gerrit optrokken, gaf deze maar op. Er was ook geen houden meer aan.

Baarn heeft veel kansen gemist en op sommige borden onder het gewenste niveau gespeeld. Met de hakken over de sloot wisten Baarn 2 tegen een sterk spelend Muiderberg 1 de stand nog net op gelijkspel te houden.

De volgende wedstrijd van Baarn 2 is op 14 maart 2016, uit tegen BSG 5.