Afgelopen vrijdag trad Baarn 2 aan tegen het op papier sterkste team uit de groep, Het Dikke Torentje 1 uit Eemnes. Beide teams zijn afgelopen seizoen gedegradeerd uit de 2e klasse en hadden hun eerste wedstrijd van het seizoen gewonnen. Maar Het Dikke Torentje kwam in een zeer sterke opstelling naar Baarn en het verschil in rating bedroeg gemiddeld dan ook bijna 100 punten, een verschil dat zich vooral op enkele borden manifesteerde. Maar Baarn wilde zich uiteraard niet op voorhand al gewonnen geven en nam zich voor het Eemnes zo moeilijk mogelijk te maken. Zoals uit de kop van het artikel al blijkt lukte dat niet helemaal.
Mario Lambrechts speelde met wit op bord 6 tegen Bob Kat. De partij ontwikkelde zich na een Siciliaanse opening rustig totdat Lambrechts op zet 18 een pion won. Helaas zag hij over het hoofd dat hij in plaats daarvan ook Kats loper had kunnen veroveren met slechts een pion als compensatie voor zwart. Toen later in de partij zwart de verloren pion weer terugwon besloten de heren dat remise een juiste uitslag was.
Op bord 2 speelde Jan Timmerman met wit tegen Jacob van Eek, een speler met een bijna 200 punten hogere rating, de ruilvariant van het Frans. De stelling bleef lang in evenwicht totdat Timmerman op zet 20 besloot aan te gaan vallen. Deze aanval werd echter niet alleen gepareerd door zwart maar onmiddellijk gevolgd door een dodelijke tegenaanval. Op zet 25 zag Timmerman dat het in enkele zetten mat zou gaan en gaf op.
Op bord 8 ging het ook niet lekker voor Baarn. Ton Koekkoek kwam met wit tegen Jan van Katwijk in een Pirc-opening terecht. Toen Koekkoek de zwarte loper op g7 had afgeruild leek het hem een goed moment om via een paardoffer (voor 2 pionnen) de zwarte koningstelling open te breken. Dat moment bleek echter niet goed en zwart nam de aanval compleet over. Koekkoek verdedigde zich nog met hand en tand maar op zet 29 moest hij toch capituleren.
Omdat Martijn Kruiswijk zich ’s middags ziek had gemeld viel Rien van Brummelen in op bord 5. Hij trof het niet dat zijn tegenstander Burg de Man was, een speler met een rating van ruim 400 punten meer. Van Brummelen bracht met zwart zijn favoriete Scandinavische opening op het bord. De Man wist echter zwart meer en meer terug te dringen en begon steeds beter te staan. Op zet 25 gaf hij echter zijn complete voordeel weg, als zwart had gezien dat hij via een schijnoffer de stelling weer volkomen in evenwicht had kunnen brengen. Van Brummelen zag deze, overigens moeilijk te vinden, combinatie echter niet en daarna was het binnen enkele zetten over.
Dit betekende inmiddels een stand van 0,5 – 3,5 en Baarn moest nu op de overige borden zien de stand nog in haar voordeel om te buigen. Maar de hoop daarop vervloog kort daarna.
Op bord 4 trof Rob Boss als tegenstander Jan Denkers. Tegen iemand met zo’n achternaam is het in het schaken natuurlijk sowieso oppassen geblazen. Er kwam in eerste instantie een Benoni op het bord en Boss kwam erg prettig te staan. Zijn vervolg was echter iets te traag en op zet 17 was de stelling weer volkomen in evenwicht. Nadat er het nodige materiaal was afgeruild bleek het loperpaar van zwart bijzonder sterk te zijn. Het was echter nog zeker niet verloren toen Boss op zet 32 overzag dat zwart met voornoemde lopers een verwoestende aanval zou krijgen waarbij mat alleen nog maar te voorkomen zou zijn door eerst een loper en daarna een kwaliteit op te geven. Boss wilde dit zijn stukken niet aandoen en gaf op.
Daarmee kwam de stand op 0,5 – 4,5 en de overwinning was daarmee al voor Het Dikke Torentje, maar uiteraard werd er op de overige borden nog zeker strijd geleverd.
Thur Breukers speelde op bord 3 tegen Dirk Jan Olthof. Ook hier was er een fors ratingverschil van ruim 130 punten in het voordeel van de witspeler. Breukers kwam in een voor hem onbekende variant van het Damegambiet terecht en stond na 15 zetten positioneel slechter. Hij offerde een pion omdat hij dacht deze terug te kunnen winnen maar dat bleek een foute inschatting. Breukers probeerde het nog wel maar de tegenstander bleek domweg te sterk.
Op bord 7 speelde Walter Schram tegen Roel Terlien, een qua rating volkomen gelijkwaardige tegenstander. Schram verslikte zich echter in de opening en stond na 11 zetten een kwaliteit en twee pionnen achter. Feitelijk had hij op dat moment in de bar zijn zonden kunnen gaan overdenken maar daarvoor was het nog wat vroeg en bovendien heeft zoals bekend met opgeven nog nooit iemand gewonnen. De witspeler dacht het snel uit te kunnen maken en vergat daarbij zijn overige stukken te ontwikkelen. Zwart deed dat wel en omdat er wat tactische grapjes in de stelling kwamen won zwart uiteindelijk alle materiaal terug. Op zet 24 was er een remisestelling ontstaan maar omdat het er op dat moment in de wedstrijd al niet gunstig voor Baarn uitzag speelde Schram door. Met een zinderend slot van de partij tot gevolg. Wit wist een vrijpion te creëren die lang op b7 bleef staan omdat zwart wit mat dreigde te zetten. Terlien verdedigde echter goed en promoveerde inmiddels de pion tot dame. Op het moment dat wit aan de voortdurende schaakjes van zwart had kunnen ontkomen speelde hij zijn koning nou net naar dat veld waar hij niet heen had gemoeten. Schram aarzelde niet, mat in 2, einde partij.
Kopman Henri Spijkerman gaat schaaktechnisch deze maand door diepe dalen. Weliswaar wist hij Rob Boss te verschalken voor de interne beker, maar zijn overige partijen in november waren kommer en kwel. Betere stellingen werden verkwanseld en bij externe ontmoetingen beet hij maar liefst drie keer in het stof. Zo ook in zijn partij op bord 1 tegen Kees de Jong. Spijkerman won al snel een kwaliteit maar vanaf dat moment ging alles fout. Wit kreeg druk met het loperpaar en een vrijpion op d6 en Spijkerman gebruikte zeeën van tijd om telkens opnieuw de dreigingen van zijn tegenstander het hoofd te bieden. Toen hij in tijdnood de witte dame liet binnendringen was het pleit beslecht. Spijkerman heeft zichzelf inmiddels strenge tucht opgelegd en het voltallige team hoopt op beterschap.
Maar daarmee verloor Baarn dus teleurstellend met 1,5 – 6,5.
Een mooi verslag Walter. Jammer dat na het viertal nu ook het tweede ten onder gaat tegen de Dikke Torenaren – maar het was inderdaad een sterk team. Wanneer mogen wij (van Baarn 1) eigenlijk tegen de Eemnessers?!
Mooi, lekker lezend verslag, Walter! Het geeft mij voldoende inspiratie om de volgende match met vertrouwen tegemoet te zien. Voor HDT wordt het tijd hun naam te veranderen: ‘De Dikke Toren’ doet meer recht aan hun kwaliteiten.
Ik had hem thuis nog eens bekeken en inderdaad…kan je wel weer zien dat ik een mindere dag had, andere keren was me dat niet ontglipt, D x c8 had kwaliteit of stukwinst opgeleverd en wist het pas toen je het hier schreef! Bedankt voor het mooie verslag Walter.
Overigens nog met dank aan Ton en Henri voor de foto’s, en aan Henri en Thur voor het verslag van hun eigen partij.
Leuk verslag! Je zal maar Denkers heten en “Oom Jan leert zijn neefje schaken” niet hebben gelezen…;-).
Dank voor het compliment! Maar helemaal eerlijk is het natuurlijk niet, gezien de meervoudsvorm van de achternaam zijn jullie minimaal met zijn 2’en. 🙂
Ja, mijn jongere broer heeft ook goed geschaakt, komt vast tzt ook weer in de running….