2006

Baarn 1 hanteerde de zeis tegen Zeist 2

Baarn 1 weerde zich in de SGS Promotieklasse aardig tegen het favoriet-gewaande Zeist 2, waarvan verleden jaar nog met 6-2 verloren werd. Dit keer was de enigszins verrassende uitslag 6,5-1,5 in het voordeel van Baarn. Er wordt dus voorlopig toch nog aardig geoogst dit jaar: 5 uit 5.

Baarn startte met twee invallers, zij het wel sterke
invallers, die tezamen 1,5 punt binnen sleepten.

De eerste partij, die eindigde, was een winstpartij van Dik
van Leeuwen (wit, bord 8), die door een ongebruikelijke zet van zijn
tegenstander Wijnand Engelkes een niet minder scherpe Najdorf speelde, waarbij hij
al snel druk op de koningsvleugel zette met g2-g4. Nadat Dik even de pas inhield terwijl hij scherp had moeten vervolgen en
even daarna een misrekening in de aanval maakte, kon Zwart een tussenschaakje
geven, waardoor Dik’s koning in het centrum gevangen bleef. Vanaf dat moment
had hij het idee, dat hij misschien wel met remise tevreden zou moeten zijn. Maar
met zijn koning penibel in het centrum, probeerde hij
het toch in de aanval en had succes, omdat zijn tegenstander in een valletje
(een stukoffer) trapte. Daarna was het voor Dik nog even een kwartiertje
precies berekenen of er inderdaad een mat (of materiaalwinst) in zat of dat hij
tevreden zou moeten zijn met eeuwig schaak. Het bleek het eerste te zijn. De
partij met analyse is href= "https://baarnseschaakvereniging.nl/fotos/2006-2007/Baarn%201%20-%20Zeist%202%20-%20Van%20Leeuwen-Engelkes.pgn ">hier
te downloaden in PGN formaat.

Robin van Kampen (zwart, bord 1) kreeg tegen Hoekstra een ongebruikelijk opening tegen zich en kende de theorie niet.
Zijn tegenstander strafte het goed af en kwam beter te staan. In het middenspel
kreeg Robin 2 sterke paarden en kon daardoor een kwaliteit winnen. Maar dat was
nog niet het einde. Zijn tegenstander speelde sterk en Robin had een slechte
loper. Na een hoop verdedigen kon Robin een aanval opzetten en won de partij. Baarn
stond dus voorlopig 2-0 voor tegen Zeist.

Een van de invallers, Simon van Voorthuizen (zwart, bord 7), kreeg
tegen J. Kuiken een voor hem onbekende opening (slavisch)
op het bord, waardoor het middenspel zeer moeilijk voor hem werd. De witspeler
had vrij spel op de zwarte velden en een sterk centrum – veroorzaakt door de
ruil van Simon’s zwart-veldige loper op de 9e zet. Dus moest er iets gevonden
worden waardoor het tij gekeerd kon worden….

De enige troef werd uitgespeeld. Namelijk een vrijpion op de
b-lijn. Langzaam keerden de kansen voor Simon mede doordat zijn tegenstander de
sterkste voortzetting had gemist – zodanig dat Simon een pion won. Simon taxeerde
echter, dat het niet voldoende was voor de winst. Vanuit Zeister kringen werd
vernomen, dat zijn tegenstander de meest consistente puntenscoorder van het
Zeister team was, die in deze partij in een moeilijk middenspel een vrijpion
van zwart in bedwang moest houden, en er een zwaarbevochten remise uit had
gesleept. Zo is de waarheid (na en tijdens een partij) voor een ieder anders…..

Hierbij kwam Baarn op 2,5-0,5 en zorgden de volgende drie
partijen ervoor dat Baarn de winst kon grijpen.

Marco Meijer (wit, bord 4) kreeg tegen H. Nicolai dezelfde opening op het
bord als hij een week eerder tegen Robin van Kampen had gespeeld. Op de 8ste
zet voerde hij een verbetering door die toen in de analyse was bekeken. Meijer
hield de hele partij een klein voordeel, al werd de remisemarge waarschijnlijk
niet overschreden. Enkele zetten voor de tijdcontrole bood de tegenstander dan
ook remise aan. Op dat moment stond er een pionneneindspel op het bord, waarvan
Meijer dacht, dat het voor hem gewonnen moest zijn. Wegens de tijdnood kon hij
het echter niet goed uitrekenen, maar hij besloot toch door te spelen. De
eerste zet na de tijdnood was helaas een blunder die de Zeister speler de winst
in de schoot wierp.

Jan Overbeek (wit, bord 6) kwam tegen Wouter van der Bilt op
de 23ste zet tot de eerste pionnenruil waarmee hij zijn overwicht op
de koningsvleugel verder wilde vergroten. De witte stukken stonden actiever
opgesteld en zouden beter van de open lijnen kunnen gaan profiteren. Jan kon
het zich zelfs veroorloven om een toren te offeren voor een paard en een pion.
Na deze manoeuvre luidde de opdracht voor Zwart: Hoe de opmars van de witte
pionnen tegen te houden?. Daarnaast hadden beide spelers te maken met de
tijddruk. Jan voerde de druk op en Zwart probeerde alsnog een tegenaanval te
creëren. Na de eerste tijdcontrole bleek de witte strategie succesvol te zijn
geweest. De stelling liet zien dat Zwart niets had bereikt en dat Wit
ondertussen een verbonden pion had op de zevende rij. Voor Zwart was dit
voldoende om de partij op te geven.

Waldemar Moes (zwart, bord 3) speelde tegen Hamers, die een
Engelse opening speelde waartegen Waldemar zich met de Smyslov-verdediging
weerde. Zodoende kwam een soort Gesloten Siciliaans in de voorhand op het bord.
Dat het witte systeem Zwart niet echt voor problemen stelt, bleek wel toen
Hamers na de opening verzuimde ambitieuzer voort te zetten. De stelling speelde
daarna prettiger voor Zwart, die een duidelijk plan had om zijn stelling te
versterken. De daaropvolgende omzetting van het initiatief in een stelling met
duidelijke aanknopingspunten had Waldemar misschien effectiever kunnen doen. Feit
is dat hij toch een stelling wist te krijgen met kansen. Nadat hij zijn actieve
stukken geruild zag, miste Hamers nog een laatste kans op wat tegenspel en
belandde in een passieve en verloren stelling. In tijdnood bespoedigde hij het
einde door te actief te spelen. Waldemar greep zijn kansen en won de partij. De
partij met analyse is href= "https://baarnseschaakvereniging.nl/fotos/2006-2007/Baarn%201%20-%20Zeist%202%20-%20Hamers-Moes.pgn ">hier
te downloaden in PGN formaat.

4,5-1,5 voor Baarn.

Pascal Losekoot (wit, bord 2) had zich een beetje voorbereid en dat
kwam goed van pas. Zijn tegenstander Arjen
van Amerongen speelde de zogenaamde Moderne Verdediging, maar ging na de
vaste zetten al snel de fout in. Pascal opende de c-lijn en kwam met de zware
stukken binnen. Nadat zijn tegenstander tijdnood en daarna één slecht eindspel ternauwernood had overleefd, wikkelde Pascal af naar een
ander (gunstig) eindspel. Daar bracht de vrije a-pion de beslissing: Wit Kh7
Ta8 pi. a7, g5, Zwart Ke7 Ta6, pi f7. Wit aan zet speelde
68. g6! fxg6 69.Tg8 Txa7 70.Tg7+ en won. “Eén van mijn beste partijen tot nu
toe”, aldus de clubkampioen. De partij met analyse is te vinden in het href= "https://baarnseschaakvereniging.nl/artikel_output.php?artikelid=450 ">artikel
“Nieuwkomers!” of href= "https://baarnseschaakvereniging.nl/fotos/2006-2007/losekoot-vanAmerongen.pgn ">hier
te downloaden in PGN
formaat.

De langste partij van de avond was die van onze tweede
invaller, Arthur Vlug (zwart, bord 5), die een spannende partij speelde tegen Zuidema. Hij werd verrast door een
stukoffer en moest daardoor lang in de verdediging spelen. Een misrekening
zorgde ervoor, dat Arthur een kwaliteit moest teruggeven, maar daardoor wel in
een betere stelling kwam. Toen hij een kwaliteit won, leek het afgelopen. Toch kreeg de witspeler een vrijpion en wist het bijna naar remise
te schuiven. Arthur hield zijn laatste pion op het bord en speelde een
eindspel van 2 paarden en een pion tegen een loper door. Hoewel dit een
gewonnen stelling was voor Arthur, werd het punt toch gepakt op basis van de
tijd. De tegenstander stond op 0.00 terwijl Arthur nog 8 seconden over had.

Met deze winst kwam het op 6,5-1,5 voor Baarn.

   BSV 1 - Zeist 2

1. Robin van Kampen (z) – IJ. Hoekstra      1-0
2. Pascal Losekoot – A. van Amerongen       1-0
3. Waldemar Moes – G. Hamers                1-0
4. Marco Meijer – H. Nicolai                0-1
5. Arthur Vlug – R. Zuidema                 1-0
6. Jan Overbeek – W. van der Bilt           1-0
7. Simon van Voorthuizen – J. Kuiken        remise
8. Dik van Leeuwen – W. Engelkes            1-0

—Dik van Leeuwen