1e viertal Baarn speelt gelijk in Barneveld

Afgelopen dinsdag toog het 1^e viertal van Baarn richting Barneveld om daar de laatste wedstrijd van het seizoen te spelen. Tot nu toe was het seizoen voor Baarn met 2 gelijke spelen en 3 nederlagen bepaald teleurstellend te noemen en Baarn was er dan ook alles aan gelegen om in elk geval nog 1 overwinning uit het vuur te slepen.

Op voorhand was lastig in te schatten of ze daartoe enige kans hadden. Barneveld speelt namelijk al het hele seizoen in vrijwel dezelfde opstelling, waarbij het geboortejaar van 3 van de 4 spelers met 200 begint. En dan zegt een rating, of het ontbreken daarvan, niet zo bar veel.

Walter Schram speelde op bord 3 met de witte stukken tegen Wouter Molemaker, en dat getal staat tevens voor het laatste cijfer van diens geboortejaar. Wouter probeerde in een Spaanse opening naar eigen zeggen iets nieuws, namelijk de lange rokade. En dat is niet per se heel verstandig, zijn koning kwam dan ook al vroeg in de partij onder vuur te liggen. Na nog wat onnauwkeurige zetten was het op zet 13 eigenlijk wel al afgelopen, maar Wouter probeerde het allemaal nog tegen te houden. Maar na 3 kwartier spelen kwam het meest onvermijdelijke einde van een schaakpartij: mat. 0-1 voor Baarn.

 Op bord 2 speelde Ton Koekkoek met de zwarte stukken tegen Jelle Brouwer, wiens geboortejaar eveneens toepasselijk op een 2 eindigt. Op bord 4 speelde Thur Breukers met zwart tegen Fabian Rijken, de jongste van het Barnevelder team. Gezien het laatste cijfer van diens geboortejaar had hij op bord 7 moeten spelen maar dat wordt lastig bij een viertal.

Waarom deze partijen in één adem genoemd vraagt de lezer zich misschien af? Nou, omdat ze exact op hetzelfde moment eindigden.

 Ton werd al vrij vroeg in de partij geconfronteerd met een aanval van paard en loper op f7. En dat loste hij niet helemaal goed op waardoor hij een pion en een kwaliteit achter kwam te staan. Nu is Ton een taaie verdediger die zich bepaald niet snel gewonnen geeft maar Jelle bleek een prima aanvaller te zijn. Nadat de witte torens waren verdubbeld op de e-lijn begon er uiteindelijk een afruil waarbij wit een loper meer had en een pion op e7 die enkel nog van promotie kon worden afgehouden door de koning ervoor te zetten. Maar toen wit een h-pion kreeg die geheel ongehinderd naar een dame zou transformeren gooide Ton toch de handdoek.

 Als gezegd schudden Thur en Fabian elkaar op precies hetzelfde moment de hand. Maar dit keer was het de jongeling die als eerste zijn hand uitstak.

Nadat er vanuit de opening het nodige was afgeruild hadden beide spelers nog een toren, dame en paard. Zwart had wel een klein probleempje met een geïsoleerde pion maar dit leek niet onoverkomelijk. ‘Remise-achtig’ was een term die door het hoofd van schrijver dezes speelde. Maar jeugdige spelers staan er niet om bekend dat ze op remise spelen, en Thur overigens ook niet. Fabian dacht met paard en dame een leuke aanval in te kunnen zetten maar liep daarbij tegen een pionvorkje op beide stukken aan. De dame ging daarbij naar een veld dat niets meer met verdedigen had te maken maar ook aanvallend viel er weinig meer in de melk te brokkelen. Thur maakte het keurig af, 1-2 voor Baarn.

 En toen waren alle ogen op de teamcaptain van Baarn gericht. Martijn Kruiswijk speelde met wit tegen Maarten Jol, een speler die in elk geval al geboren was toen zijn bijna-naamgenoot Martin Jol nog actief voetbalde. En dit werd misschien wel de meest interessante partij van de avond. Martijn kwam vanuit de opening enigszins gedrongen te staan maar er leek totaal geen man over boord. Zeker niet omdat inmiddels duidelijk was dat Baarn genoeg had aan een remise om de wedstrijd te winnen. Na wat stukkenruil besloot Martijn om een toren van zwart aan te vallen maar deze kon nu een kwaliteit offeren om deze even later ten koste van 2 witte pionnen weer terug te halen. Maar dat laatste zag zwart niet en zo bleef de schade tot 1 pion beperkt. Maar inmiddels begon de klok ook genadeloos door te tikken. Misschien daardoor zag Martijn niet dat hij geforceerd remise kon maken en deed een minder goede zet. Nu pakte zwart het wel beter aan, eindstand 2-2.